Opuszczamy już Chiapas i kierujemy się w stronę małej rybackiej wioski Isla Aguada leżącej na styku Zatoki Meksykańskiej i Laguny de Terminos. Aby tam dotrzeć ruszamy drogą biegnąca przez Campeche - kolejny barwny stan Maksyku.
Z powodu ciepłych wód Zatoki Meksykańskiej klimat jest tutaj wyjątkowo gorący i wilgotny. Średnie temperatury wahają się od 24 do 36 °C. Najbardziej obfitymi w deszcze miesiącami są sierpień i wrzesień, notuje się wtedy opady w przedziale od 90 do 200 cm. Roślinność stanu stanowią głównie gęste lasy deszczowe. W Rezerwacie Biosfery Calakmul występują stanowiska jaguara (Panthera onca), gdzie prowadzi się ciągłe obserwacje i badania tego gatunku. Powszechne na tych terenach są także kajmany (Caimaninae). Rosną tutaj bardzo rzadkie gatunki storczykowatych.
Przydrożni sprzedawcy to często uchodźcy z Gwatemali |
Campeche zostało odkryte 22 marca 1517 r. przez ekspedycję Francisco Hernándeza de Córdoby. Przez długi okres terytorium to wchodziło w skład stanu Jukatan. Dopiero 7 sierpnia 1857 r. obszar ten uzyskał status stanu.
Oficjalna i pełna nazwa to Estado Libre y Soberano de Campeche - Wolny i Suwerenny Stan Campeche. Stolicą stanu jest miasto Campeche. Graniczy od strony północnej ze stanem Jukatan, Quintana Roo - na wschodzie, z gwatemalskim departamentem Petén na południu oraz stanem Tabasco na południowym zachodzie.
Campeche intensywnie się rozwija. Około 45% całego PKB stanu stanowi wydobycie ropy naftowej z platform wiertniczych położonych na wodach Zatoki Campeche. Dużą część w dochodach ludności stanu stanowią dochody z turystyki a także usługi finansowe i pośrednictwo nieruchomości. Wydobywa się tu ponad jedną czwartą całego gazu ziemnego w Meksyku.
Rolnictwo i hodowla stanowią również ważne źródło utrzymania ludności. Uprawia się tu m.in. mango, cytrusy, arbuzy, papaję. Z roślin tzw. "żywieniowych": kukurydzę, ryż, fasolę, soję, paprykę. Hoduje się tutaj bydło, świnie, ponadto mieszkańcy regionu zajmują się pszczelarstwem. Ważną branżą gospodarki jest również rybołówstwo.
Na terenie Campeche jak i całego Jukatanu intensywnie działają Mormoni. |
W miejscowości Dieciocho de Marzo zatrzymujemy się w restauracji "Asadero La Higuera" |
Restauracja specjalizuje się w specjalnie grillowanej wołowinie. |
Aby nabrać energii na dalszą drogę zdecydowałem się na pyszny kawałek mięsa. |
Po przygotowaniu posiłku dla gringo, pani kucharka wróciła do swojego domu po drugiej stronie drogi. |
Popularne w Ameryce Łacińskiej potoczne określenie na turystę - "gringo", pierwotnie znaczyło cudzoziemca oraz osoby nie mówiące po hiszpańsku i pochodziło z Hiszpanii. W czasie trwania wojny amerykańsko-meksykańskiej nabrało pogardliwego wydźwięku na określenie osób pochodzących ze Stanów Zjednoczonych bądź Anglii. Jest to odczuwalne do dzisiaj, gdyż Meksykanie nie przepadają za swoimi sąsiadami z północy.
Pochodzenie tego słowa nie jest dość jasne i oczywiste. Pierwszy raz pojawia się w kastylijskim słowniku z 1787r. Natomiast powszechność tego słowa na "nowym kontynencie" bierze swoje początki prawdopodobnie z czasów wojny z USA w latach 1846 - 1848r. Istnieje na ten temat kilka hipotez, a jedna z nich mówi o piosence śpiewanej przez amerykańskich żołnierzy "Green grow the grass" podczas marszu przez meksykańskie ziemie. Ludność miejscowa podchwyciła przekształcone słowa refrenu "green-go" i zaczęła określać w ten sposób wrogie jednostki. Po jakimś czasie popularne w tym czasie gazety w Meksyku jak "El Universal" czy "Excelsior" zaczęły powszechnie używać słowa "gringo" właśnie na określenie Amerykanów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz