Campeche

Opuszczamy już Chiapas i kierujemy się w stronę małej rybackiej wioski Isla Aguada leżącej na styku Zatoki Meksykańskiej i Laguny de Terminos. Aby tam dotrzeć ruszamy drogą biegnąca przez Campeche - kolejny barwny stan Maksyku.


Intensywne opady spowodowały poważną powódź w Campeche
Z powodu ciepłych wód Zatoki Meksykańskiej klimat jest tutaj wyjątkowo gorący i wilgotny. Średnie temperatury wahają się od 24 do 36 °C. Najbardziej obfitymi w deszcze miesiącami są sierpień i wrzesień, notuje się wtedy opady w przedziale od 90 do 200 cm. Roślinność stanu stanowią głównie gęste lasy deszczowe. W Rezerwacie Biosfery Calakmul występują stanowiska jaguara (Panthera onca), gdzie prowadzi się ciągłe obserwacje i badania tego gatunku. Powszechne na tych terenach są także kajmany (Caimaninae). Rosną tutaj bardzo rzadkie gatunki storczykowatych.



Przydrożni sprzedawcy to często uchodźcy z Gwatemali

Campeche zostało odkryte 22 marca 1517 r. przez ekspedycję Francisco Hernándeza de Córdoby. Przez długi okres terytorium to wchodziło w skład stanu Jukatan. Dopiero 7 sierpnia 1857 r. obszar ten uzyskał status stanu.


Oficjalna i pełna nazwa to Estado Libre y Soberano de Campeche - Wolny i Suwerenny Stan Campeche. Stolicą stanu jest miasto Campeche. Graniczy od strony północnej ze stanem Jukatan, Quintana Roo - na wschodzie, z gwatemalskim departamentem Petén na południu oraz stanem Tabasco na południowym zachodzie.

Campeche intensywnie się rozwija. Około 45% całego PKB stanu stanowi wydobycie ropy naftowej z platform wiertniczych położonych na wodach Zatoki Campeche. Dużą część w dochodach ludności stanu stanowią dochody z turystyki a także usługi finansowe i pośrednictwo nieruchomości. Wydobywa się tu ponad jedną czwartą całego gazu ziemnego w Meksyku.

Rolnictwo i hodowla stanowią również ważne źródło utrzymania ludności. Uprawia się tu m.in. mango, cytrusy, arbuzy, papaję. Z roślin tzw. "żywieniowych": kukurydzę, ryż, fasolę, soję, paprykę. Hoduje się tutaj bydło, świnie, ponadto mieszkańcy regionu zajmują się pszczelarstwem. Ważną branżą gospodarki jest również rybołówstwo.

Na terenie Campeche jak i całego Jukatanu intensywnie działają Mormoni.





W miejscowości Dieciocho de Marzo zatrzymujemy się w restauracji "Asadero La Higuera"
Restauracja specjalizuje się w specjalnie grillowanej wołowinie.
 Aby nabrać energii na dalszą drogę zdecydowałem się na pyszny kawałek mięsa.
Po przygotowaniu posiłku dla gringo, pani kucharka wróciła do swojego domu po drugiej stronie drogi.
Popularne w Ameryce Łacińskiej potoczne określenie na turystę - "gringo", pierwotnie znaczyło cudzoziemca oraz osoby nie mówiące po hiszpańsku i pochodziło z Hiszpanii. W czasie trwania wojny amerykańsko-meksykańskiej nabrało pogardliwego wydźwięku na określenie osób pochodzących ze Stanów Zjednoczonych bądź Anglii. Jest to odczuwalne do dzisiaj, gdyż Meksykanie nie przepadają za swoimi sąsiadami z północy. 

Pochodzenie tego słowa nie jest dość jasne i oczywiste. Pierwszy raz pojawia się w kastylijskim słowniku z 1787r. Natomiast powszechność tego słowa na "nowym kontynencie" bierze swoje początki prawdopodobnie z czasów wojny z USA w latach 1846 - 1848r. Istnieje na ten temat kilka hipotez, a jedna z nich mówi o piosence śpiewanej przez amerykańskich żołnierzy "Green grow the grass" podczas marszu przez meksykańskie ziemie. Ludność miejscowa podchwyciła przekształcone słowa refrenu "green-go" i zaczęła określać w ten sposób wrogie jednostki. Po jakimś czasie popularne w tym czasie gazety w Meksyku jak "El Universal" czy "Excelsior" zaczęły powszechnie używać słowa "gringo" właśnie na określenie Amerykanów.

Jeszcze chwila odpoczynku i ruszamy w dalszą drogę...
Minęliśmy już wioskę Sabancuy, jeszcze tylko kilka minut i będziemy w Isla Aguada

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...