Jedna z teorii pochodzenia nazwy Azerbejdżan mówi o zarabizowanej wersji perskiej nazwy Âzarâbâdagân czyli Kraina Wiecznego Ognia. Ma to zapewne związek z występowaniem na tych terenach od najdawniejszych czasów jednej z najstarszych, wciąż istniejących religii monoteistycznych - Zaratusztrianizmu.
Azerbejdżan obecnie to jeden z najszybciej rozwijających się krajów w tym regionie ale także na świecie. Jego stolica - Baku, jest jednym z najpiękniejszych miast świata.
Jak dotrzeć do Azerbejdżanu? Sposobów jest w sumie sporo jednak najprostszym i najszybszym środkiem transportu jest oczywiście samolot. Niestety z Polski nie ma bezpośrenich lotów do Baku. Wyszukując połączenia można znaleźć w miarę tanie z międzylodowaniem w Budapeszcie czy Rydze. Jesteż możliwość lotu przez Stambuł w Turcji.
W tym przypadku zdecydowałem się na dość popularne połączenie z przelotem przez Moskwę. Uwaga: nie ma potrzeby posiadania wizy rosyjskiej podczas transferu (przechodzi się jednie standardowe kontrole). Samolot startuje z Warszawy o godz. 19.40 i po około 2 godzinach lotu ląduje w stolicy Rosji na lotnisku Szeremietiewo. Tutaj jest mały wyścig z czasem bo na przejście do własciwego terminalu oraz gejtu ma się tylko 25 min. Okazuje się że nie jest to większy problem bo samolot do Baku i tak odlatuje z kilkuminutowym opóźnieniem. Kolejne 3 godziny mijają dość szybko i bardzo wczesnym rankiem lądujemy na lotnisku im Heydara Aliyeva, oddalonego ok. 25 km od ścisłego centrum Baku. Należy pamiętać o zmianie strefy czasowej i do czasu polskiego musimy dodać 3 godziny.
Użyteczne informacje
Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerem telefonu: +994 (12) 257 900.
W hali przylotów terminalu międzynarodowego dostępne są wypożyczalnie samochodów. Możliwe jest wypożyczenie samochodu z kierowcą, samochodu bez kierowcy, skorzystanie z transferu do miasta, a nawet do Tbilisi (Gruzja).
Dostępne są między innymi następujące firmy:
Europcar, tel. +994 (50) 5574466 lub +994 (12) 4188222
Hertz, tel. +0994 (12) 978757
Aby legalnie przebywać na terenie Azerbejdżanu wymagana jest wiza, otrzymana jeszcze przed przylotem. Wszystkie formalności nie są specjalne trudne i po złożeniu wniosku w amabasadzie (Warszawa, ul. Zwycięzców 12), otrzymuje się wklejoną w paszport wizę po ok 14 dniach. Szczegółowe informacje dostępne są na stronie > informacja o wizach.
 |
| Centrum Baku, Aleja Nafciarzy |
* * *
Azerbejdżan to kraj położony nad Morzem Kaspijskim, graniczący min. z Gruzją, Iranem, Turcją i Armenią. Głową państwa jest prezydent wybierany w wyborach powszechnych na pięcioletnią kadencję. Aktualnie jest nim Ilham Aliyev syn powszechnie znanego i szanowanego Heydəra Aliyeva. Kontynuuje on wizję państwa bogatego, silnego i nowoczesnego. Za sprawą takiej ciągłości myśli i władzy, w kraju konsekwetnie dokonują się istotne zmiany. W przeciągu ostatnich kilkunastu lat Azerbejdżan stał się nie do poznania. Powstało bardzo wiele nowoczesnych obiektów, które zachwycają swoją oryginalną architekturą. Odrestaurowano także większą część obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Kraj jest podzielony na 59 rejonów i 11 miast wydzielonych. Wydzieloną częścią Azerbejdżanu pozostaje eksklawa Nachiczewan, mająca status republiki autonomicznej.
W Azerbejdżanie językiem urzędowym jest azerski, jednak spokojnie możemy się porozumiewać w języku rosyjskim (bardzo powszechny) jak i angielskim (raczej tylko w Baku).
Azerbejdżan jest krajem muzułmańskim, jednak prawa islamskie nie są tutaj szczególnie gorliwie przestrzegane,. Państwo to jest przykładem harmonijnego połączenia tradycji azjatyckich i europejskich. Azerbejdżan jest krajem bezpiecznym, należy jednak tak jak wszędzie zachować zdrowy rozsądek.
Największym bogactwem naturalnym tego kraju jest ropa naftowa, której wydobycie stanowi 70% produkcji całego kraju. Ponadto wydobywa się również miedź, złoto,srebro, tytan, chrom, mangan, kobalt, molibden, antymon oraz sól kamienną. Dużą rolę w gospodarce Azerbejdżanu odgrywa także rolnictwo. Uprawia się na ogromną skalę owoce i warzywa.
Przyroda Azerbejdżanu jest bardzo bogata i obejmuje bardzo zróżnicowane ekosystemy - od wysokogórskich po stepowe i półpustynne. Około 10% terytorium zajmują obszary chronione: 8 parków narodowych, 11 państwowych rezerwatów przyrody oraz 24 sanktuaria przyrody.
Klimat w zależności od regionu jest albo bardzo gorący i wilgotny (w Baku i okolicach latem dochodzi do 46*C) lub znacznie chłodniejszy, zbliżony do europejskiego na obszarach górskich.
* * *
Historia - w telegraficznym skrócie
Najdawniejszymi znanymi mieszkańcami terytorium dzisiejszego Azerbejdżanu byli kaukascy Albańczycy. Nazwa ta nie ma nic wspólnego z obecnie istniejącym krajem w Europie. Najstarsze historyczne zapisy dotyczące tego regionu są mocno pogmartwane i niejasne. I tak, przyjmuje się że pierwszym królestwem, które pojawiło się na tych terenach było królestwo Mannea ( z akadyjskiego: Mannai) – datowane na IX - VII w. p.n.e. Przetrwało ono do początku VII w. p.n.e., później zaś po wielokrotnych najazdach Scytów i Asyryjczyków weszło w skład państwa Medów.
Tereny te w ciągu późniejszych stuleciu zamieszkiwało wiele różnych nacji: Persowie, Rzymianie, Grecy, Ormianie, Arabowie, Turcy, Mongołowie i Rosjanie.
Islam na terenie dzisiejszego Azerbejdżanu rozprzestrzenił się gwałtownie po jego podboju przez Arabów w VII-VIII w. Po upadku władzy arabskiej powstało kilka częściowo niepodległych państewek. W XI w. nastąpiło podbicie regionu przez Turków Seldżuckich – zdominowali oni Azerbejdżan i stali się przodkami dzisiejszych Azerów. W latach trzydziestych XIII wieku Azerbejdżan podbili Mongołowie. Od XV do XVIII w. staje się częścią Iranu. Jednak na skutek przegranych wojen z Rosją na mocy traktatów (1813 i 1828) Azerbejdżan zostaje przyłączony do Imperium Rosyjskiego. Po wybuchu rewolucji na krótko powstaje Zakaukaska Demokratyczna Republika Federacyjna. Po jej samoistnym rozpadzie w 1920 r. Azerbejdżan zostaje zajęty przez Armię Czerwoną a potem włączony w skład ZSRR aż do dnia 18 października 1991 r., kiedy formalnie stał się państwem niepodległym.
 |
| Budynek parlamentu Republiki Azerbejdżanu, Baku |
 |
| Pamiątka po organizowanym Konkursie Piosenki Eurowizji na terenie Nadmorskiego Bulwaru w Baku |
W 2011r. Azerbejdżan na Konkursie Piosenki Eurowizji wygrywa piosenką "Running Scared" i staje się tym samym organizatorem kolejnego festiwalu w roku 2012. W Polsce niestety nie było transmisji tego muzycznego wydarzenia zatem zainteresowanych zapraszam tutaj.
Kolejnym dużym sukcesem jest uzyskanie zgody na organizację pierwszych Igrzysk Europejskich, które odbędą się w 2015 roku. Igrzyska Europejskie 2015
 |
| Centrum Baku, Plac Fontann |
 |
| Centrum Baku, z lewej widoczna Aleja Nafciarzy, z prawej zielone tereny Bulwaru |
 |
| Baku, widok na port morski |
 |
| Główna ulica handlowa Nizami w Baku jest jedną z najbardziej eleganckich i najdroższych na świecie. |
 |
| Centrum kultury im. Heydara Aliyeva w Baku wg projektu Zahy Hadid |
 |
| Molo przy Nadmorskim Bulwarze w Baku |
 |
| Widok z punktu widokowego, ścisłe centrum Baku, w oddali widoczna wieża Socar |
 |
| Fragment Icheri Sheher, w tle widoczna wieża telewizyjna i okazały Flame Towers, Baku |
 |
| Flame Towers i stacja kolejki funicular, Baku |
 |
| Icheri Sheher z widokiem na Flame Towers, Baku |
Powszechnie spotykany na tych terenach jest owoc o potocznej nazwie granat a dokładnie "Granatowiec właściwy". Jest to jedna z najstarszych roślin hodowlanych Bliskiego Wschodu. Najstarsze wzmianki o uprawie pochodzą z Sumeru sprzed ponad 3000 lat p.n.e. W krajach Kaukazu jest cały czas bardzo popularnym drzewem/krzewem, poza dużymi uprawami, krzewy rosną także w miastach pełniąc fukncję czysto ozdobną. Owoce granatu powszechnie używa się w kuchni stosując go na różne sposoby, a także w medycynie. i jako doskonały barwinik wykorzystuje sok do barwienia jedwabiu. Obecnie coraz częściej staje się używany jako symbol Azerbejdzanu na równi z płonącym ogniem.
 |
| Kwitnący granatowiec w jednym z parków w Baku |
 |
| Dojrzałe owoce granatu są bardzo smaczne i gaszą pragnienie |
 |
| Jeden ze sklepów z dywanami na terenie Wewnętrznego Miasta, Baku |
 |
| Sirvansahlar Sarayi na terenie Wewnętrznego Miasta, Baku |
 |
| Jedyna taka budowla na świecie - tajemnicza Qiz Qalasi, symbol Baku |
 |
| W wielu miejscach nafta sama wypływa na powierzchnię, Gobustan |
 |
| Złoża są intensywnie wydobywane na ogromną wręcz skale, Gobustan |
 |
| Jedna z wielu platform na morzu Kaspijskim |
 |
Pola naftowe na przedmieściach Baku
|
Mało kto dziś pamięta że w rozwój tego regionu na przełomie XIX i XX w. szczególne zasługi mieli Polacy. Byli to świetni architekci i inżynierowie: Józef Gosławski, Józef Płoszko, Eugeniusz Skibiński, Kazimerz Skórewicz, Konstanty Borisoglebski. Naukowcy: Aleksander Makowiecki, Witold Zglenicki, Stefan Skrzywan, Paweł Potocki, Paweł Zdrodowski, Michał Abramowicz Józef Jeśmian Ludwik Młokosiewicz, Teodor Szumowski. Był także muzyk - Leopold Roztropowicz i burmistrz miasta Baku - Stanisław Despot-Zenowicz.
Na szczególną uwagę zasługuje tutaj Paweł Potocki ur. w 1879 w Sankt-Petersburgu, który w 1910 przybył do Baku by podjąć prace nad osuszeniem zatoki Bibi-Ejbat, kontynuując pracę już nie żyjącego innego inżyniera Polaka, Witolda Zglenickiego, który badał złoża naftowe w Azerbejdżanie i wskazał najbardziej perspektywiczne działki roponośne na lądzie i na Morzu Kaspijskim. Rozwiązania jak na tamte czasy były rewolucyjne i wpisały się na stałe w historii wydobycia ropy na skalę przemysłową. Potocki był także wynalazcą pompy piaskowej do gaszenia płonącej ropy naftowej. Zmarł 15 marca 1932 w Baku. Zgodnie ze swoją ostatnią wolą został pochowany na miejscu swej pracy - na sztucznie utworzonym lądzie Bibi-Ejbat, nad brzegiem Morza Kaspijskiego.
 |
| Stocznia w Baku, tutaj powstają kolejne nowoczesne platformy |
64 km na południowy zachód od centrum Baku znajduje się jedno z ciekawszych miejsc w Azerbejdżanie, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO - Park Narodowy w Gobustanie.
 |
| Wulkany błotne w Alat, Gobustan |
 |
| Jeden z najstarszych petroglifów na terenie Gobustanu |
Dominującą współcześnie religią jest islam szyicki, ale znajdziemy tutaj wpływy kultury perskiej, tureckiej, ormiańskiej, rosyjskiej i żydowskiej.
 |
| Meczet Bibi-Heybat |
 |
| Dziedziniec meczetu Bibi-Heybat |
Z Baku możemy dostać się praktycznie w każdy zakątek Azerbejdżanu z ogromnego dworca autobusowego. Codziennie odjeżdza z tego miejsca co najmniej setka autokarów. Pojazdy w większości są nowe z klimatyzacją (co w tym klimacie jest bardzo istotne).
 |
| Dworzec autobusowy w Baku |
 |
| Dworzec autobusowy w Baku |
 |
| Pola uprawne w okolicy Semkir |
 |
| Góry Kaukazu Południowego w Rejonie Gadabay |
 |
| Region Gadabay |
Półwysep Apszeroński rozciąga się 60 km na wschód, w kierunku Morza Kaspijskiego i osiąga maksymalną szerokość 30 km. Choć jest to najbardziej wysuniętee przedłużenie Kaukazu, krajobraz jest tylko lekko pagórkowaty. Lekko pofałdowana równina, kończy się wydmami zwanymi Shah Dili, należącymi do Narodowego Parku Apszeron. Na terenie półwyspu poza ogromnymi polami naftowumi usianymi kiwającymi się pompami położona jest stolica Azerbejdżanu.
Tutaj także możemy odnaleźć bardzo zagadkowe miejsca jak np. wiecznie płonące wzgórze Yanar Dag, opisane przez samego Marco Polo a także obronne twierdze z najlepiej zachowanym zamkiem w Mardakan. W miejscowości Suraxani natomiast znajduje się zachowany relikt Zoroastryzmu - Świątynia Czcicieli Ognia Ateshgah.
W pobliskiej miejscowości Shuvalan znajduje się natomiast cmentarz na którym pochowani są ludzie różnej wiary a także miejsce spoczynku niezwykłego człowieka Ataghy (w dosł. tłum. "bez kosci") w formie pięknie zdobionego mauzoleum z dobudowanym okazałym meczetem.
 |
| Faravahar, symbol Zoroastrian, opisujący drogę duszy ludzkiej od narodzin do śmierci |
 |
| Płomienie wiecznego ognia w Yanar Dag |
 |
| Zoroastryjska Świątynia Czcicieli Ognia Ateshgah w Suraxani |
 |
| Miejsce pochowku Ataghy w Shuvalan |
 |
| Zamek w Mardakan |
Azerbejdżan bardzo śmiało patrzy w przyszłość i realizuje niezwykłe, wręcz futurystyczne przedsięwzięcia. Takim własnie pomysłem jest Khazar Islands, które już niedługo stanie się "Wenecją Kaukazu". Będzie to archipelag sztucznych wysp na Morzu Kaspijskim.
W najbliższych latach ma się rozpocząć również budowa najwyższego budynku świata. "Wieża Azerbejdżanu" ma mierzyć 1050 metrów wysokości i wchodzić w skład Khazar Islands.
Jak narazie jest już okazała brama wjazdowa i z daleka widać pierwsze budynki. Całość ma być wykonana do 2026 roku. Zainteresowanych zapraszam na stronę Khazar Islands gdzie można zobaczyć całą prezentację tego futurystycznego projektu.
Po takim małym wstępie, nie pozostaje mi nic innego jak zaprosić na kolejne relacje o tym jakże niezwykłym i ciekawym kraju.
A tak prezentuje się Azerbejdżan na specjalnie przygotowanym filmie:
A tak prezentuje się Azerbejdżan na specjalnie przygotowanym filmie:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz